Yaratık Alımları

Konu: Yaratık Alımları Çarş. Eyl. 09, 2009 4:46 pm

Vampir / +++
Kurtadam /
Atadam /

Yukarıdaki yaratıklardan alımlar yapılacaktır. Aşağıdaki başvuru formunu eksiksiz doldurarak başvurunuz.

Kod:: Ad-Soyad:
Irk:
Örnek RP:

Vampir Mesaj Sayısı : 3 Kan Durumu : Vampir Rulz |

x Julius M. Black
x Vampir
x Karanlık ! Gezilen boş sokaklara her daim hükmetmiş olan bu koca siyah... Bilinmez hiç bir zaman ne yaşanacağı ve kaderini kimin yazdığı . Bunca yıl içimdeki tek iyi şey olmuştu belki de ona inanmak . İnanç kötülükleri engellememişti , evet engelleyememişti içimdeki kötülüğü ve kana susamışlığı . Ama bu benim suçum değildi , kaderimin getirisiydi . Bir ağacın dalları altında pinekliyordum , gecenin bu saatinde . Bir iki saat sonra gün yüzünü gösterecekti elbet . Ne yazık ki ben bu gece de avımı arıyordum bu boş itici sokakta. Yarına , benim sayemde bir kişi eksik başlayacaktı dünya dönmeye... Gözlerim kırmızılaşmış ve bedenim ateşler içinde kalmıştı , kan akışım hızlanıyordu . Kafamı kaldırdığımda ise , adımlarımın sesini işitiyordum . Bir yere gittiğimi anlamıştım , ama bedenime hükmüm kalmamıştı artık . Hiç bir şey düşünmek istemiyordum . Kendime geldiğimde önümde birini farkettim . O beni farketmemişti henüz , bu ona azda olsa acımama neden olmuştu . Asam ellerime yapışmıştı , bana bakmasını sağladığım da gözlerim sonuna kadar açılmıştı . Kendimi bir adım geriye attım ve karşımdaki kadının pis sırıtışını seyrettim . Az önceki acıdan içimde bir gram bile barınmamaktaydı şu anda . Nefretim yüzümden anlaşılacak kadar büyüktü . *Karanlığın hizmetkârı.. diye geçirdim içimden . Karanlığın bir hizmetkârı olmamalıydı bence , karanlık hükmetmezdi . Karanlık insana güç veya zayıflık katardı sadece. Ama karanlığa boyun eğmek , onun gücünü değil zayıflığını almış olmaktı . Tam bu sırada kadın iğrenç sesiyle konuştu ; ' Kimleri görüyorum burada.. Mr. Jaquin ! ' adımı ağzına alması hoşuma gitmiş değildi tabiki . Bir de şu bana doğrultulmuş olan asasını hazzetmemiştim . Bir hamlesiyle etrafımı ölüm yiyenlerle doldurabilirdi . İçimden bunu yapmamasını geçirdiğimde bana yolladığı kırmızı renkteki büyüyü farkettim . Son anda kendimi kenara çektim ve hala ona odaklı gözlerimin yakıcılığıyla konuştum ; ' Hey ! Yoluna gitmeye ne dersin , seni sürtük ? ' ağzımdan çıkan bu söz onu bayağı derinden etkileyecekti bence . Eğer bir düellodaysan , rakibini kızdırmaya bakacaksın . Kızdıracaksın ki düşünce kontrolü zayıflasın ve sadece hisleriyle savaşsın . Ama sen onun tuzağına düşmeyeceksin tabii bu sırada . Ben de öyle yapmıştım . Bana kızdığını üzerime gelen yeşil ışık huzmesinden anlamıştım fakat ; bu kadar kolay değildi beni öldürmek . Asamı artık tam dik tutuyordum , paralel adımlar başlamıştı bizi izlemeye . Büyülü sözcükler ağzımdan çıkıvermişti işte ... ' Avada Kedavra ! ' bu hamleden sıyrılmasını zaten bekliyordum . Ama ikinci hamlemde benden kurtulamayacağını da biliyordum . Bana çok kızmıştı doğrusu . Kadının yapmacık tonlardaki narin sesini işittiğimde ; ' Expelliarmus ! ' diyordu . Bense hemen ardından ; ' Protego Horriblis ! ' dedim . Ve can alıcı alevi yeryüzüne getirmeyi başarmıştım ... Alev onun her yerini sararken bense güneşin yüz buluşuna sinirlenmiş bir haldeydim . Asamı havaya tutup karanlık işareti yokettim . Daha sonrada ortadan kaybolmuştum ..

Konu: Geri: Yaratık Alımları Çarş. Eyl. 09, 2009 8:15 pm

Kabul edildi. ^^

Konu: Geri: Yaratık Alımları Perş. Eyl. 10, 2009 2:38 pm

Hem öğrenci, hem vampir olunabiliyor mu? Vampirlerin yetişkin olma gibi bir kaidesinin olmadığını düşünüyorum da, ama sizin görüşünüzü bilmiyorum tabii. *-*

Konu: Geri: Yaratık Alımları Perş. Eyl. 10, 2009 3:06 pm

Bir süreliğine Hogwarts içerisine vampir alımı yapılmayacaktır. Kurgudan sonra belirli sayıda öğrenci vampir alınacaktır.

Vampir Mesaj Sayısı : 41 Kan Durumu : Safkan.

Jaska Mauri Lëskania
Vampir
Sonbaharın getirdiği sünepelik üstüne şeffaf bir perde gibi inmişken, Lionel'ın bunu hissetmemesi saçma olmaz mıydı? Elbette farkındaydı ve görmezden geliyordu. Bazı kişilerin aksine duyguları inatçı küçük çocuklara benzetip öyle kabul edenlerden değildi. Onlara göre istediğini elde etmek için çabalamaları ve istediklerini elde edemeyince bir köşede saklanmaları aynıydı. Orada olduklarını biliyordunuz; ama fark etmeyecek kdar umursamazdınız. Oysa demir iplerle oynatılan porselen bebekler, bu tür şeyleri düşünmemeliydi başkasının kafasını kurcalamaktansa nedenleri, nasılları sorgulamayıp çizdiğiniz veya çizmek istediğiniz yolda devam etmeliydiniz. Herhangi bir sorununuz yoksa bağlı olduğunuz ipler size acı vermezdi. Hayatı bir oyun, ölümü ise oyunun sonu olarak görenler mi? Fazla rahattılar, bu rahatlık belki de en sinir bozucu olan şey; çünkü amaçız, eğlenceye dayalı bir yaşamdı ve hiçbir işe yaramamak bir gün size pahalıya patlayabilirdi. Lionel... Şey, o daha çok ikinci kategoriye giriyor sanırım. Kimseye bulaşmamak, kavga çıkartmadan güya huzurlu ve zevkli bir hayat... Eğer düşünecek olursak Lio başka neyi seçebilirdi ki? Tasasız yolu yani kolayı seçmişti, bencillik ile.

Siyah ve yeşilin gayet hoş bir karışım oluşturduğu cüppesini huzursuzlukla çekiştirmeyi bıraktı ve eski bir alışkanlıkla alnındaki bir tutam saçı geriye attı. Tozlu raflar arasına çalışmaya gelmemiş olsa bile etrafındakilerin onu rahatsız etmemesi için bir kitaba gömülmesi gerektiğinin farkındaydı. Kütüphane zaten pek sessiz sayılmazdı, eğer içinde biraz olsun çalışma isteği olsaydı etrafındakilere kızar ve sinirli bir şekilde çalışacak gibi hissetmiyorlarsa yatakhanelerine giteleri gerektiğini söylerdi muhtemelen. Ama bunun gibi olası durumlarda her şey tam olarak oturmuyordu. Fark etmezdi de zaten ihtimal üzerine konuştuğundan soru işareti kalmamış olması gerekirdi. Neyse ki o durumlardan biri değildi ve boşu boşuna sinirlenerek kendini yoramazdı. İnsanların onu farketmeyeceği ve onların arasına karışabileceği tek yer. Fazla mı büyütüyordu? Büyük ihtimalle cevabı olumlu olacak bir soruydu. Sadece bazılarından -belki çoğundan- nefret ediyordu ve dolayısıyla görmek istemiyordu. Sıradan bir kaçamak da diyebilirim buna. Bir şizofrenin saçma hayallerden kaçasına benziyordu. Gerçi sadece hastalıklı biri olsaydı bu doğal karşılanırdı.

Sararmış sayfalarla dolu kitabı sertçe kapattı, aptal bitkilerin hangi koşullarda yaşadığını öğrenmek mi? Bitkibilim dersini görmüyordu bile. Aslında şöyle bir bakarsak geçmişine, çoğu derse girmediğini ve sadece aylaklık ettiğini söyleyebiliriz. Hoş, bu da diğer çoğu şey gibi ona etki etmiyordu. Geçen aylardan birinde sadece kendine zarar verdiğiyle ilgili bir şeyler duymuştu, lakin kendi hayatı ve seçimleri olduğundan nasıl zarar verdiğini bile bilmiyordu. Kimsenin ona nasihat vermesini istemiyor, canı nasıl isterse öyle yaşamayı amaçlıyordu. Bazılarına göre saçmalıktı ama etrafındakilerin sözlerini dinlerse hep nasıl bir yere ulaşacağı konusunda fikirleri var mıydı onların? Lionel fazla kendini düşünüyordu. Bu yüzden bu binadaydı büyük ihtimalle. Zorla binsının hakkını vermeye uğraşanlardansa böyle bir şey için kasmak ne kadar salakçaydı farketmişler miydi acaba? Fark etmelerini isterdi, çünkü o zaman komik görünmezlerdi. Bir mevkiiye ulaşmışsan illa onun hakkını vermek için gereğinden fazla uğraşman gerekmezdi.

Kütüphaneden ayrıldıktan sonra adımlarını ne kadar uzun süredir takio ettiğini bilmiyordu fakat tanıdık silueti görünce duraksamış, nerede olduğunun farkına varmıştı. Saat kulesi? Yürürken uçuşan bilmem kaç ton tozun ışıkta birden ortaya çıkması değil de gördüğü çehreydi onu şaşırtan. Sarı, ipeksi saçlar, kusursuz sayılabilecek bir yüz... Elbette Nadja gözüne ne kadar çekici gelirse gelsin ona karşı özel bir şey hissetmiyordu. ' Rahatsız ettim? ' tarzında aptalca bir şey söylemeyeceki tabii ki yalnız bir insanı rahatsız edebilir miydi? Belki evet ama öyle olsa bile arkadaş konumunda olduklarından pek de önemli olacağını zannetmiyordu. Gamzesini ortaya çıkartabilecek bir şekilde gülümsedi, eski bir arkadaşı yeniden görmek. "Ah, selam"

Konu: Geri: Yaratık Alımları Perş. Eyl. 10, 2009 4:22 pm

Onaylandı. Rütbeniz veriliyor.

Konu: Geri: Yaratık Alımları Cuma Eyl. 11, 2009 10:57 am

Ad-Soyad: Cruella Anthea Dantes
Irk: Vampir
Örnek RP:

Hayır , artık bu düşüncelerden sıyrılmam gerekiyordu . Rahatlamalıydım , kesinlikle . Kendimi başka şeylere kaptırmak ne de güzel olurdu derken inci tanesi gibi gözyaşlarım teker teker süzülüyorlardı . Etrafımdaki her şey düşünmemem gereken konulara sürüklüyordu beni . Yatağımda öylece uzanıyordum ve gözlerimin bir noktada sabitlendiğini farkettim . Tavan , camlardan oluşuyordu . Tam üzerimde duran , bana çok yakınmış gibi gelen aya bakakalmıştım . Geceyi hiç sevmezdim fakat buranın , bu vampir okulunun açısından bakarsak hiç de fena sayılmazdı . Ayın , buradan bakılınca o gümüşi rengini görebiliyordum . Ne kadar da sadeydi ve ne kadar da yakındı bana . Gözlerimi alamıyordum bu güzellikten .

Uzun bir süre bakakalmıştım . Uzandığım yataktan bir hışımla kalktım . Herkes -yani birkaç gün içinde tanıyabildiğim tüm öğrenciler- şafak vaktine yakın bir zamanda okuldan görünen manzaranın çok iç açıcı ve rahatlatıcı bir havasının olduğunu söylüyordu . Bir de ben bakmalıydım değil mi ?
Odamdaki büyük pencerenin önüne geçtiğimde donakalmıştım . Yansımadaki bu kız ben miydim ? Hayır , bu mümkün değildi . Son gittiğim yaz tatilinden yüzümdeki berbat yanıklarla dönmüştüm . Ya o iğrenç ergen belirtisi sivilceler ? Hepsi kaybolup gitmişti . Bu karanlıkta yanlış görüyor olabilirdim fakat öyle değildi . Kesinlikle değildi . Değişimim bakış netliğimi de oldukça değiştirmişti . Peki yüzümü de değiştirmiş miydi ? Evet , gözlerim yanılıyor olamazdı ki . Camın yansımasındaki olağanüstü o kız bendim . Okula geldiğim ilk günde herkes bana çok çekici geliyordu . Vampirlerin doğasında vardı bu . Eski halimden eser kalmamıştı . Aman

Tanrım ! Neydim ben böyle ? Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı . Eskiden fazlalık gibi gördüğüm uzun , siyah saçlarım şimdi omuzlarımdan tel tel dökülüyorlardı . Etraftan bir ışık gelmemesine rağmen saçlarımın ışıldadığını , parlak bir siyaha döndüğünü görebiliyordum .

Ve gözlerim ... Evet , gözlerim herkes tarafından beğenilirdi . Bakımsız saçlarımın arasındn masmavi bir ışık gibiydi adeta . Fakat bunu inkar edemem ki sanki birisi eski halinden çok daha güzeldi . Rengi açılmıştı ve deniz mavisinin en açık tonuydu . Tenim öyle göz alıcıydı ki ... Sanki birisi içimden bir ışık yakmış gibi görünüyordum . Kesinlikle insan ötesi bir zarafetim vardı ki zaten bir insan değildim artık . Geceleri böyleysem güneş ışığında nasıl olurdum acaba diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum . Vampirler demek ki bunun için günışığını tercih etmiyorlardı . Yansımamı istemeye istemeye bırakıp sıcacık yatağıma geri döndüm . Ay manzarasına bakarak uykuya dalmış olmalıydım ...

... Can sıkıntısından yapılan bir rp'dir . Kesinlikle kendi yazım ....

Konu: Geri: Yaratık Alımları Cuma Eyl. 11, 2009 11:01 am

Onaylandı rütbeniz veriliyor.

» Profesör Alımları
» Esnaf Alımları
» Şifacı Alımları
» Sihir Bakanlığı Alımları
» Büyü Basını Alımları